Yer kurtları, bilim insanlarının hâlâ tam olarak çözemediği evrimsel sır.
Yer kurtları, geceleri 300.000 termit yiyen sırtlan dünyasının çivi dişleri olan ve yalnızca böceklerle beslenen ''tuhaf kuzeni'' olarak bilinir.
NEDEN HARİKALAR
Et yiyen akrabalarının aksine, yer kurtları gececi ve yalnızdır. Neredeyse tamamen termitlerle beslenen bu küçük sırtlanlar, yapışkan ve süper uzun dillerini kullanarak her gece 300.000'e kadar böceği tüketebilirler.
Dilleri geniş ve yuvarlak, büyük ve sertleşmiş papillalara (dil üzerinde tat tomurcukları içeren çıkıntılar) sahiptir. Termitlerin topladığı kum, yer kurtlarının sindirimine yardımcı olur.
Yer kurtları, özel diyetleri nedeniyle eti çiğneyemeyen düz, mandal benzeri dişlere sahiptir.
Dişlerini yalnızca bölgelerini ve yavrularını savunmak için kullanırlar.
Afrikaans dilinde "toprak kurtları" olarak adlandırılan yer kurtları, dört sırtlan türü arasında en küçük olanıdır; 22 ila 31 inç (55 ila 80 santimetre) uzunluğunda ve 20 inç (50 cm) boyundadır.
EVRİMSEL GİZEM
Çin'de ortaya çıkarılan ve 12 ila 15 milyon yıl öncesine dayanan fosiller, aynı zamanda termit yiyen bir diyet geliştiren soyu tükenmiş bir sırtlan türü olan Gansuyaena megalotis'i ortaya çıkardı.
Yer kurtlarının doğrudan atası olmasa da, bu keşif sıra dışı sırtlanların nasıl ortaya çıktığına dair anlayışı genişletiyor.
Kaliforniya Üniversitesi öğretim üyesdi Doç. Jack Tseng, şöyle dedi:
''Bu fosillerle, et yeme konusunda oldukça uzmanlaşmış bir soyun nasıl olur da böcekçil, termit uzmanı bir tür haline geldiğini sorgulamaya başlayabiliriz. Artık başlangıç ve bitiş noktamız var, yani bugün. Bir sonraki adım, bu soyun aradan geçen 10 milyon yılında neler olduğunu anlamak.''
Yer kurtlarının, evrimsel tarihleri ve benzersiz yaşam tarzlarıyla bilim dünyasında merak uyandırmaya devam ettiği bildiriliyor.
Live Sience