Okul müdürü ve oğlu, bir otobüs yolculuğunda yaşlı ve özürlü bir çiftle gerçekleştirdikleri şiddet dolu saldırıyla tüm ülkeyi dehşete düşürdü.
Görüntüler, insanın içinde bulunduğu stresli durumun ötesinde, adeta bir öfke patlaması yaşandığını gösteriyor.
Tekme tokat, yumrukların ardından yaşlı bir adamın üzerine çıkılarak yapılan vahşet, insanın nasıl kontrolünü kaybedebileceğinin dehşet verici bir örneği.
Bu saldırıyı daha da şok edici kılan unsur, saldırganın bir okul müdürü ve aynı zamanda bir eğitimci olmasıdır. İnsanların çocuklarını emanet ettiği bir eğitim yuvasının yöneticisinin, yani örnek alınması gereken bir figürün, yaşlı ve özürlü bir çifte karşı bu kadar acımasız ve tahammülsüz davranmasını anlamakta güçlük çekiyorum.
Olayın en kötü inanılmaz tarafı ise saldırganın yumruklamalardan sonra hırsını alamayıp yaşlı adamın üzerine çıkması ve buna devam etmesi. Sıradan biri yaptığında, ki bu da kabul edilemez, ancak bir eğitimcinin bu şekilde davranması insanı iki kez düşündürüyor.
Bu tür davranışlar bir eğitimciye yakışmaz.
Olayın hukuki boyutu bir yana, asıl vurgulanması gereken nokta, bu eğitimcinin yetiştirdiği çocuklara örnek olacak bir karakter olmaktan ne kadar uzak olduğudur. Bu durum, toplumun temel değerlerinin nasıl çöktüğünü ve insanların artık sevgi ve saygının önemini yitirdiğini gösteriyor.
Toplumun içinde yerleşen bencillik ve tahammülsüzlük, sevgi ve saygının geri planda kaldığı bir ortamı yaratıyor.
Bu olay, eğitim sisteminin sadece bilgi aktaran değil, aynı zamanda karakter gelişimine de odaklanması gerektiğini bir kez daha ortaya koyuyor.
Toplumun bu tür olaylardan ders çıkarması ve değerlere tekrar odaklanması gerekiyor. Aksi takdirde, ben merkezci düşünce ve tahammülsüzlük, toplumun temel dayanaklarını daha da sarsacak ve gelecek nesiller üzerinde olumsuz bir etki bırakacaktır.
Bu olay, acilen eğitim sistemine ve toplumun değer yargılarına odaklanma çağrısı yapmaktadır.