Diyarbakır'da 91 tane vardı, çoğu unutuldu

Osmanlı döneminde oldukça önemli bir nüfusa sahip olan Diyarbakır'da çoğunun adı unutulan 91 meslek yer alıyordu. Diyarbakır, Osmanlı döneminde, iktisadi açıdan da oldukça önemli bir merkezdi. Osmanlı döneminde tevzi defterlerine yansıyan 46 esnaf grubu tespit edilirken, şer’iyye sicillerinde ise bu sayı 91'e kadar çıkıyor. Diyarbakır’da faaliyette bulunan esnaf gruplarının iktisadi yönden en kuvvetli durumda bulunanlarını ise cüllah, bakkal, bezzaz, hallaç debbağ, habbaz ve boyacı esnafı oluşturmaktaydı. Osmanlı döneminde revaçta olan mesleklerden büyük bir bölümü günümüzde artık yapılmazken, çok az kısmının ise halen ayakta kalmayı başardığı kaydediliyor. Bir zamanlar ailelerin ''altın bilezik'' olarak gördükleri ve meslek edinmeleri için çocuklarını esnafın yanına çırak olarak koymaya çalıştıkları o meslekler arasında günümüzde adı ilk kez duyulanlar da yer alıyor. İŞTE O MESLEKLER Diyarbakır Şer´iyye Sicilleri’ne göre, Osmanlı döneminde esnaf grupları şunlar: (Not: Günümüzde artık bilinmeyen mesleklerin anlamları yazılmıştır) 1-Aşçı 2-Eskici 3-Mestçi (Mest, ayakları bilekleriyle beraber örten belli nitelikteki ayak giysilerine verilen isimdir), 4-Arabacı 5-Gazcı 6-Meyhaneci 7-Allaf (Yulaf satan kimse) 8-Gazzazan (ipek işleyip satanlar) 9-Mumcu 10-Attar (aktar) 11-Göncü (Ham veya işlenmiş deri satan kimse. Ayakkabı tamircisi) 12-Mutaf (Keçi kılını ip haline getirerek dokuyan, çeşitli ürünler elde eden esnaf) 13-Basmacı (Pamuklu kumaşlar üzerine kök boyalarla baskı işi yapan kimselere) 14-Habbaz (Günümüzün ekmek pişiren kişileri yani fırıncılar) 15-Muytaban (Kıl dokuyan. Kıldan eşya yapan) 16-Bezzaz (kumaş alıp satanlar) 17-Haffaf (Ayakkabı, terlik vb. gibi şeyler yapan ve satan. Kavaf) 18-Nalband (binek hayvanölarının toynaklarına demir (nal) ayaklık takan kimse) 19-Bakkal 20-Hallaç (pamukları yumuşatan ve kullanıma hazır hale getiren kişi) 21-Nalçacı (ayakkabıcı veya ayakkabı tamircisine karşılık gelen terim) 22-Balıkçı 23-Hamamcı 24-Neccar (marangoz) 25-Bardakçı 26-Hancı 27-Oturakçı (Eski eşya satan, bitpazarı tüccarı) 28-Bozacı 29-Helvacı 30-Palancı 31-Babuşcu (ayakkabıcı) 32-Hınnayan 33-Palascı 34-Berber 35-İplikçi 36-Penbeci (pamukçu) 37-Boyacı 38-Kahveci 39-Peştimalcı 40-Börekci 41-Kalaycı 42-Pirinççi 43-Camcı 44-Kasap 45-Sabuncu 46-Canbaz 47-Katırcı 48-Sarıkçı (sarık satan ve saran kimse) 49-Cenan (bahçe işçisi) 50-Kavukcu 51-Sarraç 52-Cerrah 53-Kazancı 54-Sirkeci 55-Cüllah (pamuklu dokuma işlemi yapan dokumacı ustalar) 56-Keçeci 57-Susamcı (Şirikçi) 58-Çadırcı 59-Kelekci 60-Şalcı 61-Çilingir 62-Kılıççı 63-Şamdancı 64-Çizmeci 65-Kınacı 66-Şerbetçi 67-Çulcu 68-Kirişçi 69-Şıracı 70-Debbağ 71-Kuyumcu 72-Tereci 73-Değirmenci 74-Küllahcı 75-Terzi 76-Dellal (alıcı ile satıcı arasında aracılık yapan kimse) 77-Kürekçi 78-Tuzcu 79-Demirci 80-Kürkçü 81-Tütüncü 82-Dinkçi (Dinkte tahıl döven kimse) 83-Leblebici 84-Yorgancı 85-Döğmeci 86-Lüleci 87-Yüncü 88-Enfiyeci 89-Mazucu (Mazu değirmen milinin geçtiği 50 cm. çapında, daire biçimindeki ağaç. 90-Esbci 91-Mermerci.'' KAYNAK: Prof. İbrahim Yılmazçelik

Diyarbakır'da 91 tane vardı, çoğu unutuldu

Osmanlı döneminde oldukça önemli bir nüfusa sahip olan Diyarbakır'da çoğunun adı unutulan 91 meslek yer alıyordu.

Belçika'dan Diyarbakır'a Narin'in mezarını ziyarete geldi

Narin'in ağabeyi vekalet verdi, Diyarbakır Barosu taraf oldu

Narin'in şüpheli olmayan tek ağabeyi, Baro'ya vekaletname verdi

Diyarbakır’ın en büyük mahallesinin bölünmesine valilik engeli

Diyarbakır Ergani’de trafik denetimi

Diyarbakır’da Narin’in kabri mermerle yapıldı

Zarokistanlarda ilk ders başladı

Diyarbakır İş Kadınlarından Narin Güran’ın mezarına ziyaret

Diyarbakır’da 10.Fırat Romatoloji sempozyumu

Dünyaca ünlü dergi, Diyarbakır'ı yazdı