İnsanın iki ayak üzerinde etkili bir şekilde yürüme ve koşma yeteneği yaklaşık 2 milyon yıl önce Homo erectus ile ortaya çıktı. Ancak daha önceki akrabalarımız olan australopithecuslar da yaklaşık 4 milyon yıl önce iki ayaklıydı. Ancak Australopithecus afarensis gibi türlerin uzun kolları ve farklı vücut oranları göz önüne alındığında, araştırmacılar australopithecusların modern insanlardan iki ayak üzerinde yürüme konusunda daha az yetenekli olduğunu varsaydı.
Current Biology Dergisi'nin 18 Aralık tarihli sayısında yayımlanan bir çalışmada, bir araştırmacı ekibi Lucy'nin iskelet ve kas anatomisini modelleyerek onun maksimum koşu hızını, koşmayla ilişkili enerji maliyetlerini ve koşu dayanıklılığını belirledi.
Sonuçlar, Lucy'nin modern insanlara kıyasla çok daha yavaş koştuğunu ve bu durumun anatomik yapısıyla doğrudan ilişkili olduğunu ortaya koydu.
Araştırmacılar, yapılan çalışmalarla ilgili şöyle dedi:
''Lucy'nin yavaşlığının tek nedeni anatomik yapı değil. Özellikle Aşil tendonu ve baldır kaslarının yapısı, koşu performansı üzerinde önemli bir etkiye sahip. Modern insanlarda uzun ve yay benzeri bir Aşil tendonu bulunurken, Lucy'de bu tendon farklı bir yapıya sahip. Bu durum, Lucy'nin ayak bileği hareketlerini kısıtlayarak koşu hızını düşürmüş olabilir.
Bu araştırma, insanın koşma yeteneğinin evrimi hakkında önemli bilgiler sunuyor. İnsan vücudundaki birçok özellik özellikle de gelişmiş koşu performansı için evrimleşmiş. Aşil tendonu ve baldır kaslarının yapısı, bu evrimsel süreçte kritik bir rol oynamış olabilir.''