Diyarbakır sokaklarında faytonlarla ulaşımın yapıldığı dönemlerde yankılanan unutulmaz çocuk sloganı gibiydi; ''Abe Yağli Kırbaç!''
Diyarbakır sokakları bir zamanlar nal sesleriyle yankılanırdı. Çift atlı faytonlar, şehrin dört bir yanında taşırdı insanları.
Ancak bu nostaljik ulaşım aracının en unutulmaz hatırası, belki de çocukların dilinden düşmeyen ve adeta slogana dönüşen o meşhur sözüydü; ''Abe yağli kırbaç!''.
ÇOCUKLARIN TEHLİKELİ MACERASI
Diyarbakır’ın eski sokaklarını bilenler, faytonların hem şehri hem de çocukların hayallerini süslediği günleri hatırlayacaktır.
Faytonların arka tarafında, sürücünün gözünden uzak bir yerde, çocukların asılabileceği yatay bir demir parçası vardı.
Bu demire tutunarak, gizlice kısa bir yolculuğa çıkan çocukların, oyun diye yaptıkları bu yolculuk oldukça tehlikeliydi.
Faytonların arkasına asılan çocukları gören diğer çocuklar da hemen fayton sürücüsüne; "Abe yağli kırbaç, yağli kırbaç!" diye bağırırlardı.
Sürücünün bu çağrıya cevabı ise, arka tarafa doğru savurduğu kırbacın havada vınlayan sesiydi.
Şanslı olan çocuklar bu kırbaçtan sıyrılır ve yolculuklarına bir süre daha devam ederken, kırbacın isabet ettiği çocuklar ise acı içinde tutunduğu yeri bırakırdı.
Faytonlar, modern ulaşım araçlarının devreye girmesiyle sahneden çekilmiş olsa da, "Abe yağli kırbaç!" sloganı, Diyarbakır’ın eski sokaklarına dair unutulmaz bir anı olarak hafızalarda yaşamaya devam ediyor.
