İnsan ilişkilerinin karmaşıklığı içerisinde, hemşehrilik duygusu özellikle dikkat çekici bir fenomen olarak karşımıza çıkıyor.
İnsanların aidiyet hissiyatını besleyen önemli bir unsur olan hemşehrilik duygusu, farklı mekânlarda farklı şekillerde tezahür edebiliyor.
Gurbette, insanlar kendi memleketlerinden birini gördüklerinde ortak bir bağ oluşturur.
Bu bağ, sıkıntıda olanın yanında olma, yardımlaşma ve dayanışma gibi olumlu yönleriyle belirginleşir.
Kendi memleketinden birini gören insanın içinde oluşan dayanışma duygusu ve desteği oldukça etkileyici olabilirken, aynı kişilerin kendi memleketlerine döndüklerinde yaşadıkları çatışmalar ve düşmanlıklar ise şaşırtıcı.
İnsanların gurbetteki duygu ve yaklaşımı kendi memleketlerinde unutması anlam veremediğim bir durum.
İnsanların değişim gösteren bu duygu ve düşüncesinin altında yatan nedenler yaşadıkları toplumdaki sosyal dinamikler mi ya da başka etkenler mi bilemiyorum.
Hep dikkatimi çeken bir konu oldu bu durum. Neden insanlar, gurbetteki o yaklaşım ve anlayışı, kendi memleketlerinde göstermez ve bundan imtina eder.
Sanırım bu paradoks, insan ilişkilerinin sosyal ve psikolojik boyutlarını anlamak adına derinlemesine bir bakış gerektirir.
Gurbetteki, duygu, düşünce ve yaklaşımı insanların kendi memleketlerinde de göstermesi toplumların gelişimine katkı sağlayacaktır.
