Baştan söylemekte fayda var. Daha önceki yazılarımı yazarken elimden geldiğince yazdığım konunun içine kendimi sokmamaya, konuyu kişiselleştirmemeye çalıştım.
Bu hafta pek öyle olmayacak, konu ‘toplu taşıma’ olunca kendi deneyimlerimden fazla uzağa gidemeyeceğimi baştan kabul etmem lazım. Ben kabul ettim, siz de ettiyseniz buyurun başlayalım derim…
Toplu taşımayla ilgili çok yazılar yazdım. Belediye otobüsleri, Halk Otobüsleri, minibüsler, dolmuşlar vesaire… Yok birinin diğerinden farkı..
Normun değişmesinde sıkıntı yok, değişim zaten toplumsal hayatın kendi normu… Ama yerine konan şey insanca değil, sıkıntı orada…
Şunu eklemem lazım ki, Temel sorun şudur; Toplu taşıma araçlarında hijyen yok, kuralsızlık ve kabalık var…
Nasıl mı.? Mesela belediye toplu taşıma araçları başta olmak üzere, halk otobüsü, minibüsler dolmuşlarda hijyen sıfır..
Kısacası, Diyarbakır da toplu taşıma araçlarının hijyenik koşullardan uzak olduğunu ve bunun yaşamsal tehdit oluşturduğunu ifade etmek isterim..
Gerekli tedbirlerin yetkililer ve meslek kuruluşları tarafından alınması ve hijyeni sağlamak için çeşitli değişikliklere gidilmesi gerekiyor. ...
Tozu çeken, pisliği içinde barındıran koltuk düzeninden yolcuları kurtarmak, temizliği daha kolay olan, yıkanabilir ve kurumasında sorun olmayacak maddelerden oluşan koltuklar koymak lazım, diyor konunun uzmanları….
Elle tutulan tutamakları, koridorlardaki koltuk başları ve korkuluk demirlerinin kir, ter ve mikrop yaymayan cinsten alaşımlı maddelerden oluşmalı. İlaçlı suyla yıkandığında kuruması da temizliği de dert olmamalı…
Pis havayı dışarı atacak tertibin alınması, ayrıca havadaki mikrobun kırılmasını sağlayacak dezenfektan kokunun yayılmasını sağlamak gerekir….
Açılır, kapanır kapıların aralarında hava girmesini engelleyecek tertibin alınması, kapı fitillerinin düzeltilmesi, toz, toprak ve zararlı bakterilerin girmesini engellemek gerekir.
Yani alerjik hastalıklar başta olmak üzere çok sayıda enfeksiyonel hastalık sebebi olan araç içindeki kötü hava, toz, koltuk düzeni ve döşemelerin elden geçirilmesi zorunluluk arz ediyor.
Örnek olması gereken belediye toplu taşıma araçlarının içi toz, havasız. Koltuk kenarlarına yazılan yazılar günlerce duruyor.. Oturma koltuklarının bazıları kırık, koltuk kılıfları kirli, bazıları yırtılmış, orta ve ön sağ koltuk önlerindeki korumalıklar kırılıp atılmış…
Devam Edecek
